Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου 2009

"Αύξηση..... μελισσοκομικού κεφαλαίου 2"



Συνεχίζουμε με την εμβάπτιση των κυψελών
σε θερμό λινέλαιο.









η θερμοκρασία ρυθμίστηκε με θερμοστάτη








στους 120 C










επιτέλους τελείωσε και αυτή η διαδικασία και τώρα αναμονή μέχρι να στεγνώσουν









αφού στεγνώσουν ,γίνεται η προεργασία με μίνιο εξωτερικά. Τελευταίο στάδιο το βάψιμο (εν ευθέτω χρόνω)









Στα καπάκια (λαμαρίνα) θα γίνει προεργασία με αστάρι 3 συστατικών και
μετά βάψιμο.









Μετά την ολοκλήρωση των παραπάνω εργασιών σειρά έχει η παραγωγή των κυψελιδίων σύζευξης.Το μοντέλο έχει ήδη κατασκευασθεί με μοναδικό εργαλείο ενα δισκοπρίονο πάγκου με ρυθμιζόμενο ύψος κοπής.

9 σχόλια:

Σπύρος Σφήκας είπε...

Σάκη πολύ καλή δουλειά. Μπορείς να γράψεις την διαδικασία βαψίματος της λαμαρίνας των καπακιών μετά το βράσιμο τί υλικά χρησιμοποιείς και αν είσαι ευχαριστημένος.

μελιΣακης είπε...

Σπύρο τα καπάκια δεν τα βράζω,γιατί θα θέλουν καθάρισμα τα λάδια μετά.Απλά ,τα ξύλινα μέρη τα λαδώνω και μετά μινιο,ενώ τη λαμαρίνα με το primer αυτό.Τις αναλογίες τις γράφει η συσκευασία.Εχω καπάκια 4 χρόνια άθικτα.

Corfu bee είπε...

Έμενα πάντως πιο πολύ μου αρέσει το σταντ για το βάψιμο τον κυψελών .Σίγουρα θα το κάνω "κλοπηραιτ"

μελιΣακης είπε...

Κώστα ελεύθερα,δεν έκανα κατοχύρωση πατέντας!Εξ άλλου εδώ μοιραζόμαστε όλοι τις ιδέες μας!

π. Σπυρίδων Κωνσταντής είπε...

Σάκη καταλαβαίνω πως είσαι ευχαριστημένος με την εμβάπτιση σε λινέλαιο ,μήπως έχεις χρησιμοποιήσεις κάποια φορά παραφίνη;σε ρωτώ γιατί & εγώ τις βάζω σε λινέλαιο αλλά έχω ακούσει πως η παραφίνη κάνει καλή δουλειά.

μελιΣακης είπε...

Σπύρο,πρώτη φορά χρησιμοποπιώ τη μέθοδο αυτή της εμβάπτισης σε λινέλαιο και κατόπιν μίνιο.Ημουν σε δίλημμα μεταξύ λινέλαιου και παραφίνης ,αλλά κατέληξα στο λινέλαιο λόγω δυνατότητος βαφής και απέκλεισα την παραφίνη γιατί θέλει συντήρηση κάθε δυο χρόνια. Προηγούμενες μέθοδοι ήταν βελατούρα ή λινέλαιο(με διαλυτικό και στεγνώτικό)και μέτα λαδομπογιά, σε μικρότερη κλίμακα βέβαια.Φέτος κάνω μεγάλο άλμα και έτσι αποφάσισα.Μέχρι τώρα δεν έμεινα ευχαριστημένος με τις παλιές μεθόδους.Στο μέλλον μπορεί να δοκιμάσω την παραφίνη καθ' ότι τώρα έχω την υποδομή (δοχείο θερμοστάτη ,θερμόμετρο κλ).

markos aliprantis είπε...

Είναι σημαντικό να προστατεύουμε όλα τα ξύλινα μέρη μιας κυψέλης (είναι το ζητούμενο) γιατί οι καιροί όσο πάνε και δυσκολεύουν οικονομικά.Μπράβο πολύ καλή δουλιά.

Νίκος Δ.Ε. Καββαδάς είπε...

Φίλτατε κύριε συνάδελφε,αγαπητέ Σάκη, το μίνιο θέλει μεγάλη προσοχή στη χρήση του επειδή εμπεριέχει μόλυβδο και γιαυτό δεν χρησιμοποιείται πια στην οικοδομή εσωτερικά, για την ακρίβεια έχει απαγορευτεί παρόλο που -στο μέταλλο ειδικά- είναι εξαιρετικό ίσως το καλύτερο συντηρητικό.
θα σου συνέστηνα να χρησιμοποιείς μόνο υδατοδιαλυτά αστάρια ξύλου και μάλιστα οικολογικά -για παιδικό δωμάτιο τα ζητάνε- αφού τα μελισσάκια είναι εξίσου ευαίσθητα με τα παιδιά.
Υπάρχει και οικολογικό μίνιο το οποίο θα ζητήσεις επίσης με τον ίδιο τρόπο.
Δες αν αυτό που χρησιμοποίησες είναι τέτοιο,αν φέρει μόλυβδο το αναγράφει, σε αυτή την περίπτωση να το ξύσεις εσωτερικά γιατί είναι πιθάνό να χάσεις τα σμήνη σου.
Το ελπίζω γιατί είναι κρίμα να πάει τόσος κόπος χαμένος.
Φιλικά Νίκος

μελιΣακης είπε...

Φίλε Νίκο ευχαριστώ για την επισήμανσή σου.Το μίνιο είναι χύμα από κατάστημα ναυτιλιακών και προφαβώς θα έχει μόλυβδο.Όμως αν πρόσεξες στην ανάρτηση μου γράφω "εξωτερικά".Εσωτερικά εκτός του λινέλαιου δεν βάζω τίποτε.